Ik snap dus óók niks van Twitter. Als ik naar Twitter ga om de ‘conversaties’ te volgen, is het net of ik in de trein zit. Aan de ene kant hoor je iemand via zijn mobiele telefoon (of erger, via zo’n headset-oortje) praten met iemand anders, maar je weet niet wat degene aan de andere kant van de lijn zegt. Daardoor mist veel van wat ik op Twitter zie, context. Soms zegt iemand iets zinnigs of leuks op Twitter, maar meestal heeft het weinig relevantie.
Tijd voor een partij die het idee van Twitter oppakt en er iets relevants mee gaat doen. Tot die tijd blijf ik in de wachtkamer zitten. Of nee, ik gebruik een tweede Twitter-account om mijn status messages in te zetten, en via RSS te distribueren naar al die sociale netwerken. Dient Twitter tóch nog ergens voor.
Dit filmpje kon mijn gevoel over Twitter niet beter onder woorden brengen:
[kml_flashembed movie=”http://www.youtube.com/v/PN2HAroA12w” height=”531″ width=”444″ /]
(ik werd overigens op dit fimpje attent gemaakt via Twitter: http://twitter.com/carpy. Dank, Ronald 😉