Het moet een jaar of 12 geleden zijn toen ik de CD voor het eerst hoorde. Ik vroeg nog: “Is dit de nieuwe van Lenny Kravitz?”, maar dat bleek dus niet het geval. Maggie’s Dream heette de band. Funk rock, om de stijl te karakteriseren, maar dan met een topzanger, supermelodieën en goede teksten. En meerstemmige vocalen die aan Lenny Kravitz deden denken – niet voor niets bleek dat hij zijdelings iets met de band te maken had gehad. Veel winkels ben ik afgelopen, op zoek naar die CD, maar nergens was ‘ie te vinden. Bedenk dat dit nog vóór het Amazon-tijdperk was. In 1997 was ik in New York, en daar zag ik hem ineens in een obscuur platenwinkeltje liggen. Meteen gekocht natuurlijk, en grijsgedraaid. Jaren later werd er ingebroken in mijn auto. CD-wisselaar weg, inclusief mijn gekoesterde CD van Maggie’s Dream. Gelukkig waren CD’s inmiddels verkrijgbaar via het internet, en op die manier kreeg ik alsnog een vers exemplaar in mijn bezit. Inmiddels heb ik hem ‘geript’ dus de muziek blijft in elk geval bewaard.
Lees verder →