Siem de Jong besloot twee jaar geleden zijn carrière een nieuwe impuls te geven: hij vertrok naar Newcastle United. Op dit moment staat Newcastle op de laatste plek in de Premier League en kan Siem zich opmaken voor een jaartje degradatievoetbal – mits hij niet weer geblesseerd raakt.
Ik begrijp niet zo goed waar die drang van spelers vandaan komt om – afgezien van het geld – voor een transfer naar een middenmoter of laagvlieger in Engeland te kiezen. Het gebeurt ook vrijwel nooit dat een Nederlandse speler die eenmaal voor zo’n club speelt, nog de stap zet naar een topclub. Een transfer naar Manchester United, Arsenal of Liverpool moet je ineens vanuit Nederland maken.
Maar misschien is het gewoon zo dat hun niveau bij Ajax al niet voldoende was, en nooit voldoende zou zijn geworden, om naar een échte topclub te gaan. Dat bevestigt meteen mijn beeld van Siem de Jong: prima speler bij Ajax, voor eeuwig fan van hem vanwege zijn goals tijdens de kampioenswedstrijd tegen FC Twente, maar geen topspeler.
Mocht Ajax ooit nog aanspraak willen maken op een succes in Europa (laten we beginnen met de Europa League), dan moet het dat soort spelers niet te lang in de basis houden – en daarmee jong talent in de weg staan. Mijn criterium voor een basisplaats bij Ajax zou zijn: gespeeld hebben voor een ploeg die in pot 1 of 2 van de Champions League zit, óf de potentie hebben voor een transfer naar een van die ploegen. Dan hebben we het dus over ploegen als Man United, Paris Saint Germain, Liverpool, Tottenham, Atletico Madrid of zelfs Barcelona. Stappen die spelers als Blind, Van der Wiel, Suarez, Eriksen en Alderweireld hebben gezet, dus zo gek is dat niet.
Moisander verruilde Ajax aan het eind van afgelopen seizoen voor Sampdoria. Dat is geen ploeg uit potje 1 of 2, en dat is ook precies zijn niveau: redelijk bij Ajax, maar onvoldoende voor de Europese top. Een speler van zijn leeftijd verbetert zich niet meer bij Ajax, dat deed hij al jaren niet, en dan is het jammer dat hij jarenlang de plek innam van jonge spelers die veel getalenteerder, maar minder ervaren waren. Je ziet nu al aan Riedewald dat hij, ondanks dat hij waarschijnlijk momenteel meer fouten maakt dan Moisander, veel meer potentie heeft. Riedewald is een speler die het in zich heeft om bij een club uit pot 1 of 2 terecht te komen, en die moet je dus jong een kans geven.
Joël Veltman heeft dat niet. Hij is inmiddels 23, daarmee behoorlijk ervaren, maar in de wedstrijden waar het om gaat zakt hij voortdurend door ijs. En dat gaat ook niet meer verbeteren. Probeer dan liever Van der Hoorn op die positie (bij hem is het er nog niet uitgekomen, maar je weet maar nooit; hij is in elk geval groot en sterk) of Heitinga (die in het verleden bij clubs uit potje 1 of 2 heeft gespeeld, dus de ervaring van het spelen – en winnen – van topwedstrijden heeft).
Benieuwd welke basisspelers (of reservespelers) van Ajax jij in staat acht om op zeker moment een transfer te maken naar een van de Europese topclubs!

Ik heb afgelopen donderdag genoten van Ajax-Red Bull Salzburg. Als neutrale toeschouwer. Van het spel van Salzburg. 90 minuten lang druk zetten op de tegenstander, goed combinatievoetbal, scherpe aanvallende acties, en een werelddoelpunt. Precies de filosofie die Ajax al jaren predikt.
Een wedstrijd wordt eigenlijk al in de eerste vijf minuten beslist; dan wordt bepaald wie de jager, en wie de prooi is. Zou dat de oude Griekse held zijn, of het moderne oppepdrankje?
Je ziet het wekelijks in de competitie, maar gisteren ook weer: Ajax start met het (langzaam) rondspelen van de bal tussen Moisander en Veltman, om zo een gaatje te vinden richting Blind. ‘Onder de druk uit spelen’, noemt De Boer dat. Maar om zelf de rol van jager aan te nemen, moet je juist direct de tegenstander op de eigen helft drukken. Dat mislukte gisteren volledig, omdat vanaf het eerste fluitsignaal die intentie ontbrak.
Blind wordt in de Nederlandse competitie gelukkig nog steeds gezien als die voetballer die een paar jaar geleden helemaal met zichzelf in de knoop lag. Daardoor krijgt hij van zijn tegenstanders alle vrijheid om het spel als een veldheer te verdelen. Salzburg had veel beter opgelet, en sneed de weg naar Blind consequent af, of zette direct druk op hem. Hierdoor had hij nooit de mogelijkheid om de bal naar voren te verplaatsen, waardoor Ajax uiteindelijk tot twee fatsoenlijke aanvallen kwam in de hele wedstrijd.
De Boer constateerde achteraf dat de tactiek niet gewerkt had. Dat, toen het onder de druk uitspelen niet bleek te werken, de lange bal te weinig was gehanteerd. Dat zag iedereen die op de tribune zat ook. Vreemd vond ik het dat Ajax, dat met rust met 0-3 achterstond, ook in de tweede helft bleef volharden in combinatiespel tussen keeper Cillessen, en verdedigers Veltman en Moisander. Zelfs bij een vrije trap ver op de helft van de tegenstander werd de bal niet opportunistisch in de 16-meter gegooid, maar weer risicoloos naar achteren gespeeld.
De nederlaag was meer dan terecht. Complimenten aan Salzburg; ik heb zelfs Real Madrid en Barcelona in de Arena nog nooit zoveel druk zien zetten op Ajax. Ik voorspel dat Salzburg nog ver gaat komen in de Europa League.