In de Apple lock-in

Apple Lock
Dat het al een tijdje stil was op mijn weblog. Maar dat ik recentelijk gezwicht ben voor de Apple lock-in, leek me een nieuwe post waard. Ik had ooit al eens een PowerMac aangeschaft voor mijn muzikale aspiraties (die nog steeds aspiraties zijn). En ik had natuurlijk een iPod Mini, die na mijn reis naar Zuid-Afrika op mysterieuze wijze uit mijn tas verdwenen was.
Sinds december ben ik echter de gelukkige bezitter van een iPod Touch, en sinds januari van een MacBook Pro. Waarbij ik dus ‘gelockt’ ben op de Apple productlijn – wat ik overigens geen straf vind. Of althans, niet helemaal vastzit aan de Apple productlijn, onder andere dankzij het briljant VMWare Fusion. VmWare maakt het mogelijk om een ‘Virtual Machine’ te draaien op je Mac – een soort computer binnen een computer. Zo kun je bijvoorbeeld Windows XP installeren binnen je Mac; en dat draait als een zonnetje op mijn MacBook Pro! Alternatief is dat je je computer Dual Boot maakt, dus dat je bij het opstarten kiest of je hem als Mac of als PC wil laten draaien. Maar zo’n Virtual Machine bevalt me eigenlijk veel beter. Het opstarten ervan duurt een paar seconden, en het afsluiten ook; daar kan een ‘gewone’ PC niet tegenop.
Daarnaast biedt VMWare de mogelijkheid om je data te ‘sharen’ tussen je Mac en je Virtual Machine. Zo kan ik mijn bestanden dus zowel via de Mac als via Windows XP benaderen.
VMWare Fusion: niet gratis – het kost volgens mij een euro of 70 – maar meer dan de moeite waard!

TV op je PC?

Via een advertentie in mijn Gmail-omgeving kwam ik op de pagina ‘TV op de PC’ van Downloadwinkel.org terecht:

Kent u het probleem van een tv te weinig? TV OP DE PC biedt u nu de oplossing: tv op uw eigen computer! Op deze site kunt u ons programma downloaden zodat u voortaan gewoon via uw eigen computer tv kunt kijken. Geen gezeur meer welk programma er wordt gekeken dus.

Dat klinkt spannend. Op de betreffende pagina kom ik verder kreten als ‘de beste kanalen’, ‘ook buitenlandse kanalen’ en ‘live sport’ tegen. En dat voor een eenmalig downloadbedrag van €6,95. Klinkt te mooi om waar te zijn. En daarom roept het bij mij direct een aantal vragen op:

  • Welke kanalen kan ik precies bekijken?
  • En met name: welke live sport kan ik bekijken? Gaat het om voetbal, of zou het meer iets van korfbal zijn?
  • Er zit een ‘enorme database’ met opgenomen series bij. Welke series zijn dat precies?
  • Hoe zou dit rechtentechnisch geregeld zijn?

Gelukkig beschikt de site over Frequently Asked Questions. Eens kijken welke vragen vaak gesteld worden. ‘Is het betalen veilig?’ ‘Kan ik ook met mijn mobiele telefoon betalen?’ ‘Kan ik korting krijgen?’. Maar niets over míjn prangende vragen.
Ik kies ervoor om het programma vooralsnog niet te downloaden, zelfs al kost het maar €6,95. Tenzij Downloadwinkel.org me er alsnog van kan overtuigen dat dit hét ultieme product is om TV via je PC te bekijken.
Overigens leverde een Google search op ‘TV op de PC’ geen (hoge) vermelding op van dit product…

Hotmail, Gmail of Nomail?

Het zal een jaar of 10 geleden zijn dat ik besloot om een Hotmail account te nemen voor mijn emails. Jarenlang heb ik daar met veel plezier gebruik van gemaakt, maar de laatste tijd merk ik dat Google met zijn Gmail toch wel behoorlijk verder is. Niet alleen vind ik de user interface prettiger, ook integreert het enorm makkelijk met allerlei andere applicaties van Google – met name Google Calendar.
Nu moet ik dus iedereen die mij tot voor kort bereikte via Hotmail, proberen over te halen om voortaan mijn Gmail adres te gebruiken. Dat valt niet mee, met name omdat veel mensen mij hebben ‘voorgeprogrammeerd’ in hun adresboek. De eenvoudigste oplossing lijkt een ‘autoforward’ van al mijn Hotmail-berichten naar Gmail. Veel emailproviders leveren deze dienst, Hotmail helaas niet (althans de onbetaalde versie). 10 jaar na dato blijk ik een verkeerde keuze te hebben gemaakt.
Ik denk dat de toekomst niet meer ligt in het sturen van emails van het ene naar het andere account. Je ziet het al ontstaan op alle sociale netwerksites, zoals Hyves, Facebook en LinkedIn. Je stuurt daar geen mailtjes naar een emailadres, maar rechtstreeks van jouw ‘online identiteit’ naar iemand anders’ online identiteit. En hierbij heeft de ontvanger vaak de volledige controle over de manier waarop hij het bericht wil ontvangen: blijft het binnen de site, wordt het doorgestuurd naar een – zelf te kiezen – emailadres of komt het binnen als SMSje? Dit zal overigens ook leiden tot een dramatische terugval van de hoeveelheid spamverkeer.
Vervolgens ontstaat er echter een nieuw probleem: je kunt niet vanaf – zeg – je Facebook identiteit mailen naar iemands Hyves identiteit. Roept dat om een soort ‘superidentiteit’? OpenID, of toch RealMee?

Hyves the place to be?

Toen ik mezelf alweer een tijdje geleden aanmeldde op Hyves, was het daar een vrij flauwe bedoening. Althans, mijn groep vrienden/kennissen bevond zich daar niet. De laatste tijd word ik echter overstelpt door uitnodigingen. Dit maakt de waarde van Hyves als sociaal medium direct een stuk hoger.
Nadeel vond ik altijd dat het een vrij gesloten applicatie was. Zo moet je op Hyves zélf je foto’s plaatsen en een blog beginnen, terwijl ik die veel liever vanaf mijn favoriete (externe) applicaties laat binnenkomen. Sinds gisteren biedt Hyves echter de mogelijkheid om je externe weblog als RSS feed in Hyves te integreren. Veel beter! Nu mijn foto’s van Flickr nog.

Widgets – wie wint?

Widgets zijn weer helemaal in. Ik ‘enablede’ en ‘disablede’ al widgets halfweg jaren 90, toen het internet nog moest doorbreken. Widgets waren toen niet anders dan grafische elementen, zoals de ‘OK’ of ‘Cancel’ knop van een desktop applicatie. Maar tegenwoordig zijn widgets van die handige programmaatjes die je in je browser of op je desktop bij elkaar kunt plaatsen. Microsoft noemt ze overigens gadgets.
Apple gebruikt ze al tijden in Dashboard, onderdeel van het Tiger operating system. Maar met de release van Vista valt te verwachten dat deze programmaatjes ook onder PC-gebruikers veel aandacht zullen gaan krijgen. Newsweek stelt al dat het jaar 2007 wellicht het “Year of the Widget” wordt. De combinatie van een rijke user interface en de actualiteit van een online dienst maakt het een aantrekkelijk alternatief voor de traditionele browser. Sterker nog, ik denk dat – met de komst van Vista – in 2007 de strijd om de desktop gaat ontstaan. Wie een mooie plek weet te veroveren, is verzekerd van het continue blikveld van de PC-gebruiker. Een unieke kans voor bedrijven om een alternatief marketingkanaal aan te boren. Waarbij natuurlijk méér geboden moet worden dan een fotootje, een klok of een calculator.
Vista desktop
Daarnaast leveren ook de grote jongens uit de online wereld strijd: zowel Apple, Yahoo, Google als Microsoft zijn gekomen met hun eigen versie van de widgets. Spannend en nog weinig voorspelbaar wie die strijd gaat winnen. Yahoo wijdt er op zijn eigen widget blog een vergelijkend artikel aan. Redelijk neutraal, en de moeite waard om te lezen.
Ikzelf gebruik overigens met veel plezier de Google widgets op mijn Google personal homepage, waar ik in één oogopslag bijvoorbeeld mijn laatste RSS-feeds, het nieuws van nu.nl en Digg kan bekijken.
Nagekomen bericht: via Dutch Cowboys kwam ik een mooie verzamelsite van widgets tegen: http://www.widgipedia.com/ 

Internet Address Book – toch een beetje handig

http://www.internetadresboek.nl
In een vorige post bekritiseerde ik het Internet Address Book omdat ik niet via een unieke link naar mijn eigen adresgegevens kon komen. Ik kreeg een mailtje van het Adresboek waarin me werd uitgelegd hoe het wél kon. Mijn unieke code is 060fa43b66918a3a0f194322b92bfb67. Ga ik niet onthouden, maar via het plaatje kun je er ook komen.

Internet Address Book – handig of jammer?

Yme bracht me de scoop, maar een dag later stond het al op nu.nl: het Internet Address Book, een site om sites bij te houden. Je maakt een profiel aan, en bij dat profiel kun je aangeven hoe je profiel er bij diverse andere diensten (Blogger, Live Messenger, Flickr, del.icio.us) uitziet.
Op het eerste gezicht een dienst waar iedereen op zat te wachten, en weer stap dichter bij het beheren van je online identiteit. Waarbij dit direct tot vragen leidt. Mensen zijn tegenwoordig enorm voorzichtig met het plaatsen van hun emailadres op internet – vanwege het risico op spam. Toch plaatst iedereen op het Address Book zonder schroom dit soort persoonlijke gegevens. Daarnaast doe ik op Hyves net alsof ik een 22-jarige student kunstgeschiedenis ben (bij wijze van spreken), terwijl op Flickr blijkt dat dit helemaal niet het geval is. Waarom zou ik die twee identiteiten naast elkaar willen zetten?
Maar goed, dit kan de gebruiker zélf al dan niet bij haar profiel plaatsen. Een echte tekortkoming is het feit dat ik mijn profielpagina niet via een ‘nette’ URL kan benaderen. Tegenwoordig gebeurt dit over het algemeen door de gebruikersnaam in de URL te zetten (bijvoorbeeld http://flickr.com/photos/tondejong/). Bij het Address Book kan dit alleen via een query in de URL. Voor Yme is dit geen probleem; ik durf de bewering aan dat er op deze wereld slechts één Yme Bosma rondloopt. Maar voor iemand met een algemene naam als die van mij kan ik binnenkort nooit meer ineens op mijn profielpagina terechtkomen; er zal een lijstje met identieke namen getoond worden. En omdat het Address Book heeft nagelaten om de gebruiker een gebruikersnaam te laten kiezen, kan dit ook niet met terugwerkende kracht gebeuren. Jammer, want voor de rest lijkt het een interessante dienst.

Profiteert de concurrentie van Flickr Geotagging?

Het zal weinigen zijn ontgaan dat Flickr sinds enkele dagen aan geotagging doet. Geotagging is het principe dat je bij een foto de coördinaten als tags meegeeft, zodat je via (in dit geval) Yahoo Maps kunt zien waar de foto is gemaakt.
Ik heb veel positieve reacties gezien op de manier waarop Flickr de dienst geïntroduceerd heeft. Een collega van mij maakte tot voor kort gebruik van een plugin om te geotaggen, en hij kon met één druk op de knop deze tags ‘omzetten’ naar Flickr’s geotags.
Ook een concurrent van Flickr, Zooomr is enthousiast over de dienst. Thomas Hawk, Chief Evangelist van dit bedrijf, schrijft een ‘rave review‘ hierover. Het is grappig om te zien dat hij op zijn beurt weer schouderklopjes krijgt van iemand als Scoble vanwege zijn openheid. Wat weer positieve effecten zal hebben voor zijn eigen bedrijf.
Overigens doet Zooomr al langere tijd aan geotagging, en zijn velen ervan overtuigd dat Zooomr nóg beter is dan Flickr. Om in de gaten te houden.

Ricky Gervais casht op zijn podcast

Na twaalf afleveringen is het voorbij met de podcast van Ricky Gervais en zijn twee sidekicks, Stephen Merchant en Karl Pilkington. Althans, met de gratis en kennelijk slechts door Positive Internet gesponsorde afleveringen. Vanaf nu moet er betaald worden voor het luisteren naar het gewauwel van de drie Britse helden.
En dat blijkt nogal een Spartaanse opgave, om je te abonneren op Season 2. Volgens de site van Ricky zijn er twee mogelijkheden: downloaden via Audible.com, of via iTunes. Direct al blijkt dat er een prijsverschil is: bij iTunes betaal je €1,95 per aflevering, terwijl dit bij Audible “slechts” $1,95 is. En waar je in het laatste geval ook nog eens vier afleveringen voor de weggeefprijs van $6,95 kunt kopen.
Ik koos dus voor Audible. Vervolgens lijkt het alsof je lid moet worden van Audible, wat nog eens $9,95 per jaar kost. Als bonus krijg je daar een ingewikkeld credit-systeem bij. Maar dat hoeft helemaal niet; je kunt de downloads ook gewoon kopen zonder lid te worden. Ik koos voor het laatste.
Dan is de vraag natuurlijk: hoe download ik de episodes? De site vertelt me dat dit heel handig gaat als je iTunes hebt (de andere optie is een downloadmanager van Audible installeren). Maar als ik uiteindelijk op de plek kom waar ik kan downloaden (door een pdf-handleiding te lezen!) blijkt dit toch niet echt goed te werken: ik moet een .pl (Perl?) file wegschrijven naar disk. Daarnaast wil ik eigenlijk helemaal niet telkens naar de site om een episode te downloaden. Ik heb iTunes op mijn Mediacenter geïnstalleerd, en die haalt eens per dag mijn Podcasts op. Het enige wat ik vervolgens hoef te doen is mijn iPod koppelen aan mijn Mediacenter, en de Podcasts worden automatisch op mijn iPod gezet.
Gelukkig zie ik ver weggestopt op de site ook nog iets over Podcasts vermeld – daar kun je alleen over lezen als je je aangemeld hebt. En daar wordt mij gewoon een linkje aangeboden waarmee ik de Ricky Gervais Show – net als voorheen – als Podcast kan downloaden. Ik ben gered! Kost een paar centen, maar ik kan ’s morgens naar mijn werk weer genieten van Karl die zich inleeft in de gedachten van een worm.

WordPress 2.0.1

Enige tijd geleden al heeft WordPress een nieuwe release uitgebracht: van 1.5 naar versie 2.0. Omdat ik nogal opzag tegen het upgradeproces had ik het tot vandaag uitgesteld. Maar ik moest er uiteindelijk toch aan geloven. En het bleek mee te vallen. Eigenlijk hoef je alleen de nieuwe files van WordPress over de oude heen te zetten, en je bent klaar.
Meteen al valt het me op dat het administratiegedeelte van WordPress er een stuk mooier uitziet. Er zitten zelfs wat Ajax-componenten in. Vandaar die 2.0 natuurlijk!