Zo, ik heb inmiddels drie ophaalformulieren van TPG ontvangen. Ik heb bij vier webwinkels besteld, dus nog één te gaan. Jammer dat op die formulieren van TPG niet vermeld staat van welke winkel ze afkomstig zijn. Ik heb dus geen idee welke vierde winkel nog niet heeft geleverd…
Vorige week vertelde een collega mij dat de inbox van zijn Hotmail account was vergroot naar 2 Gigabyte. Op zich niets raars; Hotmail volgt hiermee de weg die Google met zijn Gmail al was ingeslagen.
Nu was mijn eigen account de afgelopen maanden al fors gegroeid. Via een truc had was ik al van 2MB naar 25MB gegaan, en vervolgens was mijn account automatisch naar 250MB opgehoogd. 250MB is – wat mij betreft – een gigantische hoeveelheid ruimte. Ik gebruik er momenteel 3% van, en dat vind ik eigenlijk al behoorlijk fors.
Vandaag kreeg ik een mailtje van Hotmail: Not content with 250MB? Even opletten Hotmail: ik gebruik 3%, dus ik ben prima content. Maar goed, toch maar het mailtje geopend. Tegen betaling kan ik upgraden naar een mailbox van 2GB. Dat is raar; mijn collega had dat gratis gekregen! Het zal wel liggen aan bijkomende voordelen – het verzenden van slideshows en filmpjes bijvoorbeeld. Toch heb ik het gevoel dat niet iedere gebruiker van Hotmail hier gelijk behandeld wordt…
Ik zag gisteren de laatste honderden meters van de 20 kilometer snelwandelen. Ik krijg altijd een wat treurig gevoel bij die sport. Zo’n snelwandelaar ziet eruit als een soort Donald Duck op steroïden, waarbij vaak het karakteristieke petje niet ontbreekt. Het verschil met hardlopen is dat je altijd één voet aan de grond moet hebben (bij rennen ben je steeds los van de aarde). Maar het gaat bij atletiek toch om de snelste manier om een afstand af te leggen? Of het hoogst, of het verst? Zonder hulpmiddelen, maar voor de rest moet je zelf toch kunnen bepalen op welke manier je het doet? Want dan ken ik er nog wel een paar. De 100 meter achteruitlopen. Hoogspringen waarbij met twee benen afgezet moet worden. Kogelstoten waarbij je de kogel niet in je nek mag leggen.
Waarbij natuurlijk de felicitaties voor de fantatische prestatie van Rutger Smith, zilveren medaillewinnaar bij het kogelstoten. Weliswaar met een geblesseerde knie, maar gewoon uit de nek, zoals het hoort!
Er zijn weinig mensen te vinden die helemaal niet van muziek houden. Fascinerend is het echter, dat muzikale voorkeuren zo enorm uiteen kunnen lopen. Sommigen zweren bij Mozart, anderen zijn gek van Metallica. De invloed op het sociale leven is duidelijk: vetkuiven, hippies, soulpijpen, new wavers, gabbers, bling-bling. De meest zichbare sociale structuur wordt gevormd door concerten: hier komen gelijkgestemden massaal bij elkaar om uiting te geven aan hun muzikale identiteit.
Dat vraagt om een vertaling naar de digitale wereld. En die is er: Audioscrobbler. Audioscrobbler is een applicatie die bijhoudt welke muziek jij leuk vindt. Dit doet hij met behulp van plugins. Je kunt plugins installeren op muziekspelers als Winamp, Windows Media Player en iTunes. Zodra je vervolgens een nummer afspeelt op je muziekspeler, wordt dit doorgegeven aan Audioscrobbler. Tot zover niets bijzonders. Het briljante is dat Audioscrobbler op basis van de door jou gespeelde nummers een persoonlijk profiel opbouwt. Dit profiel matcht hij met de profielen van andere gebruikers, en op die manier kan hij aanbevelingen doen van artiesten die jij waarschijnlijk ook goed vindt. Via de zustersite van Audioscrobbler, Last.fm kun je zelfs luisteren naar een ‘radiostation’ van iemand met dezelfde muzikale voorkeur als de jouwe! En de muziek die je daar beluistert wordt vervolgens ook weer toegevoegd aan je eigen profiel.
Ik ben zelf inmiddels een profiel aan het opbouwen met de muziek die ik beluister. Uiteraard ontbreekt de WordPress plugin niet; aan de rechterkant van mijn weblog kun je m’n laatste tien beluisterde nummers bekijken.
Wat mij betreft is Audioscrobbler dé manier om je muzikale vriendenkring (online) uit te breiden!
Vox Delicii: Mooie visualisatie van de populariteit van items op Del.icio.us. Je kunt zelfs zien of item zijn ‘gestegen’ of ‘gedaald’.
Zoals in een eerdere post gemeld, verwachtte ik al een briefje van TPG dat ik gisteren niet thuis was. Dat klopte. Vandaag kreeg ik er nog een, en vanaf morgen kan ik dus naar de postkantoor om het pakketje af te halen.
Ik blijf het moeilijk vinden om te begrijpen dat dit niet efficiënter kan. Ik werk overdag, er is niemand thuis, dus ik weet vantevoren dat de postbode voor een gesloten deur staat. Waarom kan ik niet 1) ’s avonds het pakketje in ontvangst nemen of 2) zelf aangeven wanneer ik in staat ben om het pakketje aan te nemen?
Tot overmaat van ramp – ik ben net verhuisd – is ‘mijn’ postkantoor alleen gedurende werkdagen van 9 tot 5 geopend. Kansloos dus. En je kunt het niet door laten sturen naar een alternatief postkantoor.
Daar valt nog veel te winnen op het gebied van klantgerichtheid!
Voor wie het nog niet wist: het copyright moet plaats maken. Copyright stamt uit de tijd van boeken, platen en films. Tastbare media dus. Met de opkomst van het internet gingen de distributiemethoden van deze media volledig overhoop, met name door de opkomst van peer to peer netwerken als Napster, Kazaa en Grokster. De uitgevers en distributeurs hobbelden er achteraan, en boekten incidentele succesjes met het verbod op deze applicaties.
Tegelijkertijd ontstond er een tegenbeweging: Creative Commons. In het kort komt het op het volgende neer. De gebruiker mag
mits de gebruiker de oorspronkelijke naam vermeldt én bij verspreiding de licentievoorwaarden kenbaar maakt.
In het novembernummer (2004) van Wired is een CD opgenomen met stukken van bekende artiesten (Beastie Boys, David Byrne, maar ook DJ Danger Mouse). Omdat deze stukken onder Creative Commons licensing zijn uitgebracht, mogen ze vrijelijk gedeeld worden, en mogen de samples hergebruikt worden.
Van Creative Commons gaan we de komende tijd nog veel horen! Ten overvloede meld ik nog maar even dat de teksten, plaatjes, enz. op mijn eigen site ook onder de Creative Commons licentie vallen.
Inmiddels heeft ook 1to0 bevestigd dat ik betaald heb. Cool is dat ze me uitnodigen om mijn “bestelervaring” te delen op Tweakers.net. Ook sturen ze een link naar Tracktrace, maar de code die in de mail staat lijkt niet te werken. Kijken of ik over een paar dagen het bekende TPG-formulier (“u was niet thuis…”) in de bus heb liggen.
In plaats van de ouderwetse categorieën-lijst (in de rechternavigatiebalk) heb ik nu een veel modernere tag cloud geplaatst. Hoe groter de tag, hoe meer ik hem gebruik in mijn posts. Met dank aan Hitormiss voor de plugin!
